Παρακαλώ μισό λεπτό, μόλις 30 δευτερόλεπτα σιωπής. Χάρη και μόνο στη σιωπή, και μια στιγμιαία έστω απομάκρυνση από τη σαβούρα της λεγομένης επικαιρότητας, βοηθάει να αντιληφθεί ο καθένας τι συμβαίνει και γιατί. Θυμόμαστε την άγρια, την βάρβαρη, την απάνθρωπη εκτέλεση, τον αποκεφαλισμό Αμερικανού δημοσιογράφου από τζιχαντιστές του Ιράκ. Με μαχαίρι ένας μαυροντυμένος ανέλαβε τον ρόλο του δήμιου και έκοψε πέρα για πέρα το λαιμό του Αμερικανού πολίτη. Μια εκτέλεση που γυρίζει τον χρόνο πίσω, κάποιους αιώνες.
Όταν τον κούρεψαν γουλί ο Αμερικάνος δημοσιογράφος Τζαίημς Ράιτ Φώλεϋ κατάλαβε ότι ήταν κιόλας μελλοθάνατος. Δεν γνωρίζω αν το σημείωμα που άφησε το έγραψε με τη βούλησή του ή τον υποχρέωσαν να το υπογράψει. “Καλώ τους φίλους μου και τα μέλη της οικογένειάς μου να υψώσουν το ανάστημά τους απέναντι στους πραγματικούς δολοφόνους μου, που είναι η κυβέρνηση των ΗΠΑ”.
Οι τζιχαντιστές παίζουν για πάρτη τους, το ίδιο οι Κούρδοι του Ιράκ, οι Σύριοι επαναστάτες, οι πάντες. Αυτό κάνουν και οι Αμερικάνοι. Ο καθένας έχει το δίκαιο του, τα συμφέροντα του. Και μια ζωή άκρη δεν βγαίνει. Στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Ουκρανία, σήμερα εδώ, αύριο εκεί.
